بررسی تأثیر استراتژی مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی

روند اوج گیری نقش دانش، نوآوری و فناوری های نوین در ایجاد مزیت های راهبردی و اهمیت یافتن ارزش منابع دانش در اداره سازمان ها موجب شده است تا مقوله مدیریت دانش در قلب و مرکز سیاست های راهبردی سازمان ها جای گیرد. مدیریت دانش می تواند با یکپارچه سازی سرمایه های دانش سازمان ها در بخش­های مختلف تأثیرگذاری مستقیم بر عملکرد را به همراه داشته باشد. مقاله­ی حاضر از طریق ایجاد یک تئوری مکمل از اقتصادیات، ارتباط بین استراتژی های مدیریت دانش (km) و عملکرد سازمانی را بررسی می کند. بخش تجربی کار بر اساس داده هایی در زمینه استراتژی های مدیریت دانش و عملکرد سازمانی است که از نمونه ای مرکب از 131 شرکت ایرانی انتخابی به شیوه تصادفی بدست آمده است. نتایج مبین سه نوع ارتباط بین استراتژی های مدیریت دانش است: غیرمکمل، مکمل متقارن غیرانتقادی و مکمل نامتقارن. از ترکیب استراتژی های مدیریت دانش از نوع آشکار و ضمنی یک غیرمکمل بدست می آید که در نهایت سطوح بالاتری از عملکرد سازمانی را فراهم می آورد. تحلیل های انجام شده نشان می دهد که شرکت ها از طریق بکارگیری استراتژی های برون­گرا یا درون­گرا، از مدیریت دانش بهره می برند. با ترکیب استراتژی های ضمنی-درون­گرا و آشکار-برون­گرا مدیریت دانش یک رابطه مکمل بوجود می آید که بیانگر تأثیرات هم­افزای استراتژی های مدیریت دانش بر روی عملکرد است.